Bewust leven is niet iets dat ik zomaar heb geleerd. Ik heb er hard voor en aan gewerkt, stap voor stap, stukje voor stukje ontrafeld en doorlopen.

 

Hoe is mijn weg tot nu toe dan verlopen?

Eerst leerde ik emoties herkennen, ontwarren en aanvaarden. Toen ik 23 jaar was en ik dit iedere week in een sessie bij therapeut van het Riagg in gesprekken mocht en kon doen. Ze leerde me wat wat was. En vooral ook het aanvaarden van al die emoties.

Toen ik 29 jaar was, mocht ik een stap verder gaan, namelijk mijn lichaam in en gaan bewonen. Jaren van lichaamswerk, training na training, assisteren, een opleiding, lieten me stap voor stap mijn lichaam herkennen en van binnen voelen wat mijn lichaam aangaf.

Hoe voelt dat in je lichaam? Wat merk je voor sensaties in je lichaam? Wat ervaar je in je lichaam?
Komen daar beelden bij? Zo wat vragen die me in mijn lichaam lieten gaan.

Niet meer vanuit mijn hoofd van buiten af naar mijn lichaam kijken, maar van binnenuit mijn lichaamssensaties en herinneringen voelen en uiten. En natuurlijk waren daar ook emoties bij en ging het door elkaar, dat leren en herinneren, maar in grote lijn was dit wel een belangrijke sleutel om van denken naar voelen te reizen. Van mijn hoofd de rest van mijn lichaam in.

Eind 2007;

zegde ik mijn baan op, om dedicated en fulltime te gaan werken aan mijn eigen ontwikkeling. Onder het mom van trainer en coach zijn, wist ik dat ik ging worden wie ik ben, en dat iedere groep, iedere sessie, iedere persoon mij meer kon leren over mij dan ik kon vermoeden. En zo geschiedde, 15 jaar lang, door dieptes en hoogtepunten, maar altijd lerende over wie ik werkelijk ben.

Zo was ik in 2010, 38 jaar oud;

bij een ritueel van een sjamaan, waar ik een half jaar een training volgde. Een vuurritueel waarbij alle elementen aangeroepen werden en ik alle energie van buitenaf in mijn lichaam opnam, waarna ik 1,5 uur aan het trillen en shaken was en ik in mij naar het licht kon reizen. Door het donker naar het licht. Na 1,5 uur opende ik mijn ogen, zat de sjamaan voor me, en zei you are safe now. Ik had mijn veiligheid in mij hervonden, diep verscholen in mijn lichaam. Zo’n diepe ervaring van me veilig voelen, die is nooit meer bij me weggegaan.

2011 – na een prachtige zwangerschap;

waarin ik nog verder in mijn lichaam en vooral ook vrouwelijkheid mocht indalen, ging mijn reis naar binnen, mijn lichaam in en vrouwelijkheid verkennende, verder. Via energiewerk, traumasessies, healing, etc. etc. kwam ik

in 2018; op het punt van zelfliefde. Ik was ten einde raad en belde de beste coach ever.

Je bent zo kritisch gaf ze als reflectie tijdens de intake. En ik wist dat het waar was. 1,5 jaar heb ik met haar gewerkt, 24/7 per dag, continu mailend en bellend, om van kritisch naar zelfliefde en zelfacceptatie te reizen. Iedere zin, iedere gedachte, iedere ontmoeting werd gefileerd totdat ik mezelf als net zo’n liefdevolle moeder kon benaderen als ik met mijn dochter omga.

En toen kwam 2022;

het jaar dat ik de non-dualiteit en het licht in mij ging doorgronden en aanvaarden. Iedere maand in een groep vragen naar vrijheid gebruikend om de diepste gronddualiteit in mij te laten opheffen. Intussen danste ik ook vele jaren 5 ritmes door heel Nederland en dat blijf ik doen. Dat helpt me gronden, in mijn lichaam aankomen, voelen, ervaren, samen en alleen, en zo veel meer.

December 2022 voelde ik me er klaar voor om de wereld in te gaan, want ik wist, ik ben het licht en overal waar ik ga en sta, ben ik dat. En zo geschiedde.

Het duurde echter nog een jaar voordat ik doorhad waar en hoe ik mijn licht voluit kon laten schijnen (en dat daar een ontvangende omgeving voor nodig is).

en nu is daar 2024;

het jaar waarin ik mijn volle bewustzijn in de wereld openlijk durf te zijn en ik mensen mag begeleiden, o.a. in het leven van je volle potentie en bewustzijn in het dagelijkse leven te integreren.

Ik verheug me erop dat meer en meer te mogen doen en voel me dankbaar voor mijn weg en dat ik daarin anderen weer een weg kan laten zien. Mijn weg, die niet jouw weg is, maar hopelijk wel kan inspireren. Of zoals mijn bumpersticker zegt: Ga je mee verdwalen, ik weet de weg.

Gelukkig heb ik mijn helderheid en intuïtie (of instinct) altijd bij en in me en zie, voel, hoor en weet ik helder, waardoor ik kan zien of jij jouw weg volgt en waar je nog meer jou mag en kan laten verschijnen.

 

I dare you 🙂